Dekardan alınacak ürün miktarı iklim ve toprak koşullarına, çeşidin erkenciliğine, dikim zamanına, hasat yöntemine ve hasat edilen başların büyüklüğüne göre değişir. Normal hasat yöntemlerinde, daha fazla miktarda irili ufaklı baş alınır. Fakat tek hasat yönteminde bitkiler daha sık dikildiğinden ve tepe kısmı kesildiğinden başçıklar aynı zamanda hasat edilmektedir.

Böylece baş büyüklüğü daha standart olur. Bu yöntemde ıslah edilmiş hibrit çeşitler kullanıldığında bitkiler arasındaki farklılıklar büyük ölçüde ortadan kaldırılır ve hasat bir sefere düşürülür.

Ayrıca makineli hasada uygun bir durum oluşturulduğunda maliyeti de düşürür. Yalnız tek hasat yöntemiyle yetiştiricilikte dikimin geç, uç almanın ise çok erken yapılması durumunda verim düşer. Çünkü alt kısımdaki başlar küçük kalır ve toplanan baş sayısı azalır.

Buna karşı uç alma işlemi geç yapılırsa alttakiler normal büyüklüğünü alır. Fakat baş kalitesi düşer. Normal yetiştiricilik yapılan yerlerde de hasat periyodunu kısaltmak böylece hasadı kış başlamadan bitirmek için uç alma işlemi de yapılır. Bu sistemde uç alma işlemi eylül ekim aylarında 1. veya 2. hasattan sonra uygulanır. Özellikle erken don tehlikesi olan yerlerde uç almanın zamanında yapılması verimi arttırır. Uç alma işlemi özellikle yetişme mevsimi kısa olan bölgelerde hasat periyodunu kısaltmak ve üreticilerin kış başlamadan önce hasat işlemlerini tamamlaması için uygulanır.

Uç alma genellikle en alttaki başların 1.25 cm büyüklüğüne ulaştığında tepesinin kırılması olarak uygulanır. Bu durum eylül ve ekim aylarında ilk ve ikinci hasattan sonra başların küçük kalmasına ve hasat edilen baş sayısının azalmasına neden olur. Tepe alma işlemi geç yapılırsa üstteki başlar normal büyüklüklerine ulaşmadan alttaki başlar çok büyür ve aşırı olgunluğa erişir.